Integracja Strukturalna to metoda całościowej pracy z ciałem: nie skupia się na symptomie, ale na zbalansowaniu systemu. Odbywa się w serii zabiegów, w trakcie których terapeuta poprzez rozluźnienie napięć powięziowych umożliwia „przeorganizowanie” się postawy klienta, zwiększając jego świadome bycie w ciele i poczucie komfortu w ruchu.

Poza pracą manualną terapeuta Integracji Strukturalnej równolegle włącza do sesji elementy edukacji somatycznej – reedukację ruchową, by klient mógł ucieleśnić zmianę i dłużej utrzymać efekty sesji.  

Dzięki sprzężeniu tych elementów: pracy z układem powięziowym (który oplata kości mięśnie i organy tworząc sieć spajającą ciało) i uważnością na zachodzące zmiany – możliwa jest zmiana długoletnich świadomych i nieświadomych szkodliwych nawyków, które wpływają na samopoczucie (np. osłabiona witalność, chroniczne stany bólowe, brak elastyczności w ciele).